Een man komt bij de ombudsman en beklaagt zich over het niet kunnen stoppen van het inkomensbeheer. De man ontvangt een uitkering van DWI, maar zijn geld wordt overgemaakt en beheerd door de FIBU, een afdeling van DWI. Zelf ontvangt hij wekelijks zijn leefgeld.

Het signaal van de man biedt de ombudsman aanleiding om informatie bij DWI op te vragen. Hieruit blijkt dat het inkomensbeheer als voorwaarde is opgelegd omdat hij behoort tot een kwetsbare doelgroep.

DWI laat de ombudsman weten dat de man mag kiezen voor een ander bureau dat zijn inkomen beheert, maar dat ze dat afraden omdat de kosten van het inkomensbeheer in dat geval niet door DWI worden vergoed. Bovendien geldt dat pas als de man kan bewijzen dat hij een ander bureau heeft ingeschakeld, het beheer bij FIBU kan stoppen.

De ombudsman stelt de man van deze mogelijkheid in kennis, maar adviseert hem ondanks zijn bezwaren het inkomensbeheer bij FIBU te laten doorgaan.