In het kader van de herprofilering van de hele buurt hebben alle bewoners in de straat van een echtpaar een extra strook tuingrond van de gemeente gekocht. Nadat ze op hun aangekochte stuk tuingrond een patio hebben gebouwd, blijkt uit de hermeting van de nieuwe erfgrens dat de grens verkeerd ligt. De piketpalen waar de grens mee was aangegeven door Geoinformatie, zoals het echtpaar die hadden aangetroffen, blijken 60 cm te ver van de woning te hebben gestaan. Andere buren kunnen zonder al te veel problemen de hun bouwwerken op de juiste grens zetten, maar het echtpaar kan dat niet zonder kosten. Nu steekt de schutting van verzoekers dus uit bij de erfgrens van de buren. Het stel neemt meteen contact op met de gemeente om tot een oplossing te komen. Na twee jaar van overleggen, bezoeken en wachten blijft de gemeente op het standpunt dat Geometing geen fouten maakt en het echtpaar de patio moet verplaatsen tot binnen de juiste grens. Verkopen wil de gemeente niet omdat ze een rechte lijn willen en geen precedent willen scheppen. Het echtpaar heeft te goeder trouw gehandeld en wil niet alleen voor de gevolgen van het verkeerd staan van de piketpalen opdraaien. Daarom komen ze bij de ombudsman. Deze gaat ter plaatse de situatie en de toedracht met de gemeente en het echtpaar bespreken en hoopt tot een compromis te komen. Op basis hiervan komt hij tot de volgende conclusie. Dat de gemeente de huidige situatie niet wil gedogen, is een kwestie van beleid en daar treedt de ombudsman niet in. Het uitgangspunt is dus dat de tuin moet worden teruggebracht naar de juiste afmeting. De vraag is nog of het redelijk is dat de kosten hiervoor geheel bij het echtpaar komen te liggen. Vast staat  dat Geometing met de huidige GPS techniek zeer nauwkeurig meet. Het is dan ook niet aannemelijk dat er een fout is gemaakt bij de eerste meting.. Daar komt bij dat de piketpalen aan de uiteinden van het blok altijd op de juiste plaats hebben gestaan..  

Hoe de paaltjes in de tuinen op 23 februari op de verkeerde plaats zijn gekomen, is niet te achterhalen. Wat de ombudsman betreft ligt de fout noch bij de gemeente noch bij het echtpaar. Dat neemt niet weg dat het beter was geweest indien de gemeente meer regie had gehouden op het waarborgen van de juiste markering van de tuinuitbreidingen en hierover beter had gecommuniceerd naar de bewoners. Desondanks gaat het de ombudsman te ver om de gemeente voor te stellen een deel van de kosten van het herstel op zich te nemen.