Een man wendt zich al jaren met enige regelmaat tot de ombudsman om hem op hoogte te stellen van zijn situatie. Dit doet hij middels handgeschreven brieven, die hij dan persoonlijk bij de ombudsman afgeeft. Dit keer vertelt hij onder meer dat hij ernstig ziek is en maakt de ombudsman op, dat ook zijn onderdak bij de daklozenopvang op dit moment niet goed geregeld is.

Vervolgens stuurt hij een verklaring toe van een vriend, die hem drie weken heeft opgevangen, omdat hij ziek was. Vermoedelijk is deze verklaring bedoeld voor DWI. Daarom neemt de ombudsman contact op met DWI. DWI laat weten, dat zijn uitkering loopt en dat er niets bijzonders aan de hand is. Hij heeft ook een postadres bij DWI.

Wel gaan zij hem uitnodigen naar aanleiding van een zeer onaardige brief, die DWI van hem heeft ontvangen en waarvan zij de reden niet begrijpen. De ombudsman legt uit de man al jaren te kennen

en vraagt DWI bij dat gesprek ook te bezien of de man wegens zijn ziekte de zorg krijgt, die hij nodig heeft en of DWI ook naar zijn onderdak wil kijken. De situatie van de man lijkt namelijk zorgelijk. DWI wil hier graag aan meewerken en stuurt de man een uitnodiging voor een gesprek. De ombudsman stuurt de man tevens een brief waarin hij zijn bezorgdheid uit, vertelt dat hij DWI heeft gevraagd om naar zijn situatie te kijken en hem adviseert met klem naar de afspraak bij DWI te gaan. DWI laat weten dat de man niet is gekomen.

De ombudsman ontvangt opnieuw een brief met een groot aantal bijlagen, waaruit blijkt dat de man een klacht heeft ingediend bij de Klachtencommissie van HVO. De man reageert niet op de brief van de ombudsman. De ombudsman neemt telefonisch nog contact op met de straatjurist, maar deze kent de man niet. Bij die stand van zaken kan de ombudsman weinig meer voor de man betekenen. Het dossier wordt gesloten.