Een Amsterdammer vraagt na afloop van zijn WW-uitkering een bijstandsuitkering aan. Zijn aanvraag wordt afgewezen omdat hij geen gehoor geeft aan een uitnodiging voor een gesprek over zijn aanvraag. Volgens de man heeft hij de uitnodiging nooit ontvangen. Eerst ontvreemdde de verhuurder zijn post uit de algemene brievenbus, later plaatste hij een nieuw slot op de voordeur zonder zijn huurder een exemplaar te geven. De man kan dus zijn eigen appartement niet in. Daarom vraagt hij de gemeente om uitnodigingen en andere brieven naar hem te mailen.

Wanneer hij vijf maanden zonder inkomsten zit, schakelt hij een advocaat in, dient hij een klacht bij de gemeente in over onder meer de post die hem niet bereikt en wendt hij zich tot de Gemeentelijke Ombudsman.

De ombudsman doet navraag bij de gemeente. Die heeft intussen de klacht van de man afgehandeld en bericht hem onder meer:

 

'De gemeente verwacht van u dat u kennis kan nemen van de inhoud van de brieven van de gemeente op het door u opgegeven verblijfadres. Het is niet ons beleid dat deze brieven per e-mail worden doorgestuurd.'

 

Gezien de psychische situatie van de man bespreekt de ombudsman met hem een aanmelding bij Samen Doen. De man stemt in en de ombudsman meldt hem aan. Samen Doen neemt meteen actie. Daarnaast informeert de ombudsman de advocaat, eveneens in overleg met de man. Nu de man zowel juridische als sociaal/psychische ondersteuning krijgt, sluit de ombudsman het dossier.

Dit laat onverlet het antwoord van de gemeente dat brieven niet per e-mail worden gestuurd. De ombudsman nam dit punt al op als verbetervoorstel in zijn rapportage over het vierde kwartaal 2015 (naar aanleiding van deze zaak):

 

'Digitaal kluisje:

 

Voor iedere bijstandsgerechtigde een ‘digitaal kluisje’ realiseren, te beginnen bij daklozen.

 

Dan is hun post ook digitaal traceerbaar. In een tijd, waarin een aanvrager wordt gevraagd om toch vooral digitaal aan te vragen, is het onbegrijpelijk dat de gemeente omgekeerd aan zo’n verzoek niet wil voldoen (‘Het is niet ons belid dat deze brieven per email worden toegestuurd.’) Bijna 20 jaar geleden werd in Aurora/USA een eerste variant hiervan al gebruikt, en sinds 2000 is zo’n digitaal kluisje gemeengoed in Denemarken.'

 

Voordeel van zo een kluisje is dat brieven niet weg kunnen raken, en dat mantelzorgers, zaakwaarnemers of advocaten mee kunnen kijken. De gemeente heeft dit al voor alle medewerkers, waarom dan niet voor de bijstandsgerechtigden?