Een man zet een kennis af op een van de Amsterdamse grachten. Hij zet zijn auto hiertoe stil op een fiscale parkeerplaats (een parkeerplaats waar betaald parkeren geldt).Terwijl hij dat doet, ziet hij twee scooters van Cition voorbij rijden, die zich even later omkeerden, even stil stonden en hun weg weer vervolgden. De man ontvangt vervolgens een naheffingsaanslag. Hij kan zich hier niet in vinden en gaat hiertegen in bezwaar. De man is van mening dat hij maar heel kort heeft stilgestaan om de kennis te laten uitstappen. De man is op zijn verzoek telefonisch gehoord door Cition. In het telefonisch gesprek vraagt de man naar gegevens van zijn kenteken en van de tijd dat hij ‘geparkeerd’ zou hebben gestaan. Cition wijst vervolgens zijn bezwaarschrift af. Volgens Cition is de man gescand door een scanauto, waarna de man nog bijna 8 minuten geparkeerd heeft gestaan op de gracht. Cition overlegt verder geen gegevens. De man wendt zich tot de ombudsman. De ombudsman vraagt allereerst aan de Dienst Belastingen Gemeente Amsterdam, die belast is met het innen van de naheffingsaanslag, de invordering gedurende het onderzoek van de ombudsman op te schorten. Vervolgens vraagt de ombudsman Cition om de scangegevens en de foto die de scanauto van het kenteken van de man heeft gemaakt. Hieruit blijkt inderdaad dat het gaat om de auto van de man en dat tussen de eerste scan en het opleggen van de naheffingsaanslag bijna 8 minuten is verstreken. De ombudsman ziet in deze omstandigheden onvoldoende aanknopingspunten voor een nader onderzoek. De ombudsman sluit het dossier.