De jongste, inwonende en studerende zoon van een vrouw met een bijstandsuitkering wordt 18 jaar. Dat betekent dat zij voor de bijstand niet langer als alleenstaande ouder maar als alleenstaande wordt aangemerkt.  De vrouw woont in Almere en zij vraagt aan de gemeente aanvullende bijzondere bijstand (garantietoeslag) om het inkomensverlies op te vangen. De gemeente wijst de aanvraag, ook in bezwaar, af. De motivering luidt dat de studiefinanciering inclusief studielening van de zoon een voorliggende voorziening is. Wanneer hij daarvan gebruik maakt, komt het gezamenlijke inkomen boven de norm voor een gezinshuishouding.

De vrouw vindt het vreemd dat haar zoon verplicht wordt om een studielening aan te gaan om in de kosten van het huishouden bij te dragen. Daarom wendt ze zich via haar maatschappelijk werkster tot de Gemeentelijke Ombudsman.

De ombudsman deelt de vrouw mee dat zowel het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid als de Centrale Raad van Beroep oordeelt dat een studielening een voorliggende voorziening is. Als de vrouw dit wil aanvechten, kan zij het beste voor juridisch advies naar het Juridisch Loket. Te meer daar de Rechtbank Gelderland onlangs een andersluidende uitspraak heeft gedaan.

De maatschappelijk werkster bericht de ombudsman dat de vrouw in beroep gaat. De ombudsman sluit het dossier.