Vanaf medio 2013 heeft een Amsterdamse bijstandsgerechtigde een conflict met Agis over zijn (aanvullende) zorgverzekering. Omdat hij er met de zorgverzekeraar niet uitkomt, wendt hij zich in augustus 2014 tot de Gemeentelijke Ombudsman. Die pakt de zaak op, omdat de man via het collectieve contract van de gemeente bij Agis verzekerd is.

De ombudsman legt deze en andere Agis-zaken aan de gemeente voor. Wanneer een inhoudelijke reactie op zich laat wachten maar de desbetreffende verzekerden wel aanmaningen van Agis en van deurwaarders krijgen, vraagt de ombudsman de gemeente in september 2014 om de invorderingen te laten opschorten, in afwachting van het overleg tussen de gemeente en Agis.

Dan blijkt dat Agis de premiebetalingen gebruikte ter aflossing van oude schulden. Hierdoor ontstaan “nieuwe schulden” die de bijstandsgerechtigden niet kunnen thuisbrengen. Ze zien namelijk dat de premie op hun uitkering wordt ingehouden. Door oude premie-achterstanden niet te scheiden van lopende premiebetalingen wordt ondoorzichtig welke vordering Agis op een verzekerde heeft.

De gemeente laat begin december 2014 weten dat er nog € 126,14 openstaat. Deze vordering zal de gemeente afboeken. Verder zal de gemeente ervoor zorgen dat de juiste premiebedragen aan Agis worden overgemaakt. Het dossier leek te kunnen worden gesloten. Helaas was dat te vroeg gejuicht. In februari 2015 kreeg de man weer bericht van een deurwaarder: de zorgverzekeraar kon het via de gemeente afgeboekte bedrag niet in de dossiers terugvinden en een verzoek tot opschorting was evenmin bekend. De ombudsman stapt weer naar de gemeente. Dat leidt er uiteindelijk toe dat de man de premieachterstand tot 1 april 2015 niet meer hoeft te voldoen. De gemeente en de zorgverzekeraar hebben het nog resterende bedrag voor hun rekening genomen. Wanneer de zorgverzekeraar dit schriftelijk aan de man bevestigt, sluit de ombudsman het dossier.