Een Amsterdamse taxichauffeur staat geparkeerd in afwachting van een klant die vanuit de woning onderweg is naar de taxi en krijgt een naheffingsaanslag opgelegd wegens het niet betalen van parkeerbelasting. Het daarop ingediende bezwaarschrift wordt onder verwijzing naar “vaste rechtspraak” afgewezen. Een doorslaggevend argument daarbij is dat er sprake is van parkeren wanneer gedurende een aaneengesloten tijd geparkeerd wordt waarbij geen sprake is van het direct in- en uitladen van personen en/of goederen. De taxichauffeur wendt zich vervolgens tot de ombudsman met als overweging dat een dergelijke strikte interpretatie van de regelgeving door Citon tot een onwerkbare situatie voor zijn beroepsgroep leidt. Op zoek naar recente jurisprudentie stuit de ombudsman op de een uitspraak van de Hoge Raad van 7 maart 2014 nr. 13/01494 die, gelegd naast het feitenrelaas van de taxichauffeur en de interpretatie van Cition, de ombudsman aanvankelijk inhoudelijk geen aanleiding geeft aanmerkingen te maken op de handelwijze van Cition. Echter, een bijkomend argument van de taxichauffeur houdt een verwijzing in naar een publicatie in het blad “Taxi Pro” van 17 december 2014. Daarin wordt melding gemaakt van het intrekken van een naheffingsaanslag door een andere gemeente omdat de chauffeur daar ook stond te wachten op een klant. Of deze publicatie voor Cition een doorslaggevende rol gespeeld heeft valt uit de herziene beslissing op bezwaar niet op te maken. Feit is dat Cition de naheffingsaanslag alsnog ongedaan maakt.