Een vrouw uit Amsterdam laat de ombudsman weten dat ze al een paar jaar een scootmobiel van de gemeente heeft. Ze wordt nu geconfronteerd met de eigen bijdrage voor vervoersvoorzieningen. Ze is het daarmee niet eens, ze is van mening dat die alleen zou moeten gelden voor nieuwe woon- en vervoersvoorzieningen. De invoering van de eigen bijdrage is beleid en valt als zodanig buiten de bevoegdheid van de ombudsman. Maar omdat de ombudsman meer verzoeken ontvangt over de manier waarop de eigen bijdrage is ingevoerd en daarover communiceert naar de burgers, neemt de ombudsman dit verzoek mee in de overleggen die hij voert met de gemeente.

De ombudsman is het met de klagers eens dat zowel de communicatie over als de uitvoering  van de invoering van de eigen bijdrage geen schoonheidsprijs verdient. Zo moeten burgers die voorziening hebben een keuze maken of ze de voorziening al dan niet willen houden voor ze een definitieve berekening van de hoogte van de eigen bijdrage van het CAK hebben ontvangen.  Ook is voor veel mensen niet duidelijk dat zij de voorziening kunnen overnemen waardoor de verplichting tot de eigen bijdrage komt te vervallen.

De ombudsman, Cliëntenbelang, de Gemeente en het CAK gaan met elkaar in overleg om tot oplossingen/verbeteringen te komen. Al snel wordt besloten dat de keuze over het al dan niet houden van de voorziening pas binnen 6 weken na ontvangst van de eerste factuur genomen hoeft te worden. Zodat mensen echt een op de feitelijke situatie gebaseerde beslissing kunnen nemen. Als besloten wordt om de voorziening in te leveren dan is géén eigen bijdrage verschuldigd.

Helaas, besluit te vrouw al voor de uitkomst van dit overleg voortijdig de scootmobiel in te leveren. Mocht echter blijken dat haar eigen bijdrage toch lager is dan kan zij zich als spijtoptant melden bij de gemeenten en zal de voorziening opnieuw verstrekt worden. De ombudsman heeft weer contact met haar gezocht en kan haar hierbij indien gewenst bijstaan