Aangezien een man in de schulden zit, geeft Stichting Doras (hierna: Doras) hem advies en begeleiding bij zijn financiële problemen. Om alle schulden/schuldeisers in kaart te brengen, maken Doras en de man samen een lijst van alle schulden/schuldeisers. Na de samenstelling van deze lijst tekent de man een saneringsovereenkomst met de Gemeentelijke Kredietbank Amsterdam (hierna: GKA). Na de ondertekening van deze overeenkomst komen twee schuldeisers (die overigens al op de lijst stonden) met nieuwe schulden. Hierdoor gaat het volgens de man bergafwaarts met hem. Hij denkt alles goed onder controle te hebben, maar door deze schulden raakt hij nog dieper in de problemen. Volgens hem is dit de fout van Doras. De man stelt dat het hun verantwoordelijkheid is om alle schulden in kaart te brengen. Ook stelt de man dat Doras hem niet goed voorlicht. Doras geeft volgens de man aan dat ze een gift of een lening zouden regelen om zijn schulden helemaal af te kunnen lossen. Uiteindelijk krijgt hij een gift van bijna €1.500,-. (Deze gift komt uit een fonds van welgestelden die burgers zoals de man willen helpen.) De man is echter zo teleurgesteld dat het een gift is en geen lening (voor het gehele bedrag aan schulden van circa € 3.000,- ) dat hij het niet wil accepteren. De man wendt zich vervolgens tot de ombudsman. De ombudsman ziet aanleiding om te interveniëren. Omdat de man de GKA  niet betaalt, vraagt hij de GKA om even te wachten met eventuele maatregelen, zodat de man eerst de boel op orde kan krijgen. Daarnaast stuurt de ombudsman aan op een gesprek tussen Doras en de man om het vertrouwen tussen beiden te herstellen om op deze manier tot een oplossing te komen.  Er vindt een goed gesprek plaats tussen de man en Doras. Tijdens het gesprek spreken partijen af dat ze inderdaad samen tot een oplossing willen komen en met de voorbereiding voor het wettelijke traject (Wet schuldsanering natuurlijke personen) gaan starten.  Verder komt uit de gesprekken van de ombudsman met zowel Doras als de GKA naar voren dat de verantwoordelijkheid van het in kaart brengen van alle schulden bij de man zelf ligt. Hij is immers de enige die precies weet welke schulden hij heeft. De reden dat schuldeisers pas later met nieuwe schulden komen, komt doordat tegenwoordig vorderingen regelmatig doorverkocht worden. Hierdoor is het lastig voor bedrijven om precies alle schulden te achterhalen. Volgens de GKA worden klanten echter altijd op de hoogte gesteld als de vordering wordt overgenomen. Uit de motivering en redenering van Doras kan de ombudsman niet opmaken dat Doras in casu onbehoorlijk heeft gehandeld. De ombudsman ziet geen rol meer voor zich weggelegd en sluit het dossier.