Een bewoonster van IJburg heeft naast een inpandige parkeergarage bij haar woning een

bedrijfsparkeervergunning bij die woning. Op het uittreksel van de Kamer van Koophandel

staan twee adressen van haar bedrijf vermeld. Ze heeft als officieel adres voor haar bedrijf

een ander adres dan haar woonadres gekozen, omdat ze met tbs-ers werkt. Cition trekt de

bedrijfsvergunning in bij controle van rechtmatigheid op basis van het feit dat het andere

adres van haar bedrijf als eerst op het KvK uittreksel staat. Na telefonisch contact met

Cition, waarin de medewerkster van Cition bekend raakt met de inpandige parkeerplek bij

haar woning, trekt Cition de vergunning in. De vrouw dient in maart 2014 een

bezwaarschrift in en bij uitblijven van een reactie stuurt ze een e-mail. Als ze daar niets op

hoort belt ze met een medewerker van Cition die ze eerder had gesproken, die de

vergunning weer geactiveerd heeft. Haar bezwaarschrift heeft ze toen ingetrokken.

Echter in juli 2014 ontvangt de vrouw weer een brief met dezelfde aankondiging van

intrekking. Het lijkt een herhaling van zetten te worden en ze wendt zich tot de ombudsman.

De ombudsman verneemt desgevraagd van Cition dat Cition ondertussen haar bezwaarschrift uit maart 2014 ook als bezwaarschrift tegen het tweede intrekkingsbesluit in behandeling heeft genomen. Cition verklaart het bezwaarschrift in november 2014 ongegrond. De ombudsman vraagt haar of ze in beroep wil gaan bij de rechter of dat ze de ombudsman vraagt de zaak te behandelen. De vrouw gaat zich hierover beraden. Als de ombudsman na enkele maanden geen bericht van de vrouw heeft ontvangen, sluit hij het dossier.