Een man schrijft de ombudsman omdat hij het niet eens is met een rekening die de gemeente hem wil laten betalen voor achterstallige leges. De man heeft sinds april 2008 een staanplaatsvergunning in de gemeente en hiervoor is hij ieder kwartaal leges verschuldigd.

Bij aanvang heeft hij te maken met stadsdeel Zeeburg en later, door de fusie in mei 2010 met stadsdeel Oost.

In dit fusieproces is er administratief een en ander niet goed gegaan en hierdoor ontvangt de man geen acceptgiro’s meer voor de verschuldigde leges. Bovendien worden kort na de fusie de leges tussen beide stadsdelen gelijk getrokken en dit betekent een aanzienlijke verhoging voor de ondernemers in voormalig stadsdeel Zeeburg.

Met behulp van een advocaat dient de man bezwaar in en wordt overeengekomen dat een deel van de vordering, voor zover deze te wijten is aan fouten van de gemeente, wordt kwijtgescholden.

De gemeente acht ook de man zelf verantwoordelijk voor feit dat meerdere jaren de leges niet zijn voldaan en het verhogen van de leges is een politieke keuze geweest ten tijde van de fusie tussen de stadsdelen

Wel biedt de gemeente de man aan gebruik te maken van een afbetalingsregeling voor het restant van de vordering, maar de man is het hiermee niet eens en zegt bovendien het verhoogde leges bedrag niet te kunnen opbrengen; laat staan een extra aflossing. Hij verzoekt de gemeente hem kwijtschelding te verlenen en als dit wordt afgewezen wendt hij zich tot de ombudsman.

Intussen vraagt hij bijstand voor zelfstandigen aan, maar dat wordt afgewezen omdat hij geld op zijn rekening heeft staan. Dit laatste roept bij de ombudsman zoveel vragen op dat hij de man laat weten het dossier te sluiten temeer daar niet is gebleken dat de gemeente onzorgvuldig heeft gehandeld nu de man wel een afbetalingsregeling is geboden.