Een inwoonster van de gemeente Amsterdam wendt zich tot de Gemeentelijke Ombudsman omdat zij zich niet kan vinden in de afwijzing van haar verzoek om kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Het bedrag is gedeeltelijk kwijtgescholden, omdat zij volgens Belastingen, gemeente Amsterdam voldoende vermogen heeft om in ieder geval een gedeelte van de belastingen te betalen. De vrouw is het daar niet mee eens. Zij stelt dat Belastingen heeft gepeild op het moment dat al haar toeslagen en haar uitkering gestort werden. Zij leeft al jaren van een minimum inkomen. De ombudsman onderzoekt het dossier en komt tot de conclusie dat de gedeeltelijke afwijzing terecht is. Het verzoek is immers niet op inkomen, maar op vermogen afgewezen. De vrouw komt boven de vermogensnorm voor een alleenstaande uit. Wel ziet de ombudsman in dat de door Belastingen gehanteerde peildatum niet echt redelijk is. Soms wordt gepeild op het moment dat het inkomen en alle toeslagen zijn gestort, maar alle vaste lasten nog niet zijn afgeschreven. Hierdoor lijkt het alsof de vrouw over een redelijk vermogen beschikt, terwijl dit in de praktijk niet zo is. Tevens geldt dat voor de bijstand andere vermogensnormen gelden dan voor Belastingen. Burgers worden geacht om vanuit de bijstand te sparen voor vervanging van bijvoorbeeld huishoudelijke apparaten. Daar wordt bij de beoordeling van kwijtscheldingsverzoeken nu onvoldoende rekening mee gehouden. De ombudsman zal deze signalen voorleggen aan Belastingen bij het eerstvolgende overleg.