Een vrouw werkt sinds een half jaar bij Pantar; ze werkt in een tuinderij. Zij heeft enkele keren een nare ervaring opgedaan als ze zich telefonisch ziek meldt. Haar aanspreekpunt, de voorman van haar groep, dreigt met korting van haar salaris. De vrouw, bang geworden, wendt zich hierover tot de gemeentelijke ombudsman. Ze vertelt dat andere collega’s de zelfde ervaring hebben, maar niet durven te spreken. De ombudsman neemt contact op met de integriteitsfunctionaris bij Pantar. Afgesproken wordt dat er gesprekken zullen plaats vinden met de vrouw, de leidinggevende van de voorman, waarbij de integriteitsfunctionaris en de ombudsman aanwezig zijn.

Uit het gesprek met de vrouw, op 8 oktober, blijkt dat de vrouw inmiddels al gesproken heeft over haar klacht met de leidinggevende van de voorman. Ook blijkt dat de vrouw een tamelijk hoog ziekteverzuim heeft. Tijdens het gesprek met de leidinggevende erkent de leidinggevende dat er bij ziekteverzuim inderdaad gewezen wordt op de gevolgen van een onterechte ziekmelding, en dat dat tot korting op salaris kan leiden. Aansluitend aan het gesprek met de leidinggevende vindt er een gesprek plaats met de leidinggevende en de vrouw.

De vrouw geeft aan geen behoefte te hebben aan een nieuw gesprek met de voorman, zijn leidinggevende en ombudsman / integriteitsfunctionaris van Pantar. Voor haar is de klacht naar behoren behandeld. Omdat de vrouw privé in moeilijke situatie zit, zal de leidinggevende haar verwijzen naar een maatschappelijk werkster die bij de tuinderij spreekuur houdt.

De integriteitsfunctionaris van Pantar ziet aanleiding over de verwijzing naar mogelijkheid tot korting op inkomen bij ziektemeldingen contact op te nemen met de verzuimmedewerker van Pantar. Die zal breder aandacht vragen bij alle Pantar vestigingen en leidinggevenden voor het op een andere, juiste manier motiveren van mensen, te meer nu het hier om een kwetsbare groep gaat.