Een vrouw woont  in een appartementencomplex in Almere. De vrouw vertelt dat er bij haar complex geen huisvuil wordt opgehaald. Ze geeft aan dat ze elke keer een paar honderd meter naar de dichtstbijzijnde restafvalbak moet lopen. Vrij regelmatig is de restafvalbak al vol en kan zij haar afval weer meenemen naar huis. Ze heeft al meerdere malen contact opgenomen met de gemeente Almere maar er wordt niets aan haar situatie gedaan. Ook stelt ze dat de Verenging van Eigenaren een half jaar geleden een brief naar de gemeente heeft gestuurd over de kwestie maar ook daar is nog geen reactie op gekomen. De vrouw is het daarom ook niet eens met haar aanslag afvalstoffenheffing. Ze maakt bezwaar tegen de aanslag afvalstoffenheffing omdat er op haar adres geen restafval opgehaald of verwerkt wordt en er tevens geen restafval bak in de buurt is. De Ondergrondse Inzameldepots (hierna: OID) bij haar in de buurt zijn alleen voor glas en papier. De vrouw baalt van de situatie en wendt zich daarom tot de ombudsman.

Naar aanleiding van het verzoek van de vrouw neemt de ombudsman contact op met de gemeente. De gemeente erkent dat  het verzoek van de vrouw intern is blijven liggen en niet bij de juiste medewerker ter afdoening is aangekomen. De gemeente biedt haar excuses aan en laat weten dat zij gepaste maatregelen zullen nemen om herhaling in de toekomst te voorkomen.  Op de vraag van de ombudsman of een oplossing met betrekking tot de afvalinzameling tot de mogelijkheden behoort, laat de gemeente weten dat zij niet voornemens is om de inzamelsystemathiek met betrekking tot het afval aan te passen. De gemeente geeft aan dat hun ervaring met ondergrondse inzameldepots  voor restafval in de nabijheid van parkeerlocaties, veel bijplaatsingen (afvaldumpingen) aantrekken. De gemeente stelt hiervan geleerd te hebben en zal dus ook geen nieuwe restafvallocaties in de directe nabijheid van parkeerlocaties inrichten. De straat van de vrouw is in hun ogen daarom ongeschikt voor een (nieuwe) restafval-OID. Ook is de loopafstand van de woning naar de dichtstbijzijnde OID voor restafval in hun ogen niet onredelijk groot.

Tevens vertelt de gemeente dat Almere in 2020 een stad zonder afval wil zijn. Onderdeel van deze aanpak is dat afvalscheiding sterk wordt gepromoot en dat inwoners (hoog- en laagbouw) het resterende restafval op grotere afstand van hun woning kunnen aanbieden ter inzameling. In deze werkwijze past volgens de gemeente niet meer om restafval-OID’s te plaatsen of de afstand daar naartoe te verkleinen.

Ook attendeert de ombudsman de gemeente op het feit dat de restafvalbak die de vrouw gebruikt regelmatig vol zou zijn. De gemeente geeft aan dat zij dat op basis van hun inzamelgegevens niet kunnen  bevestigen. De desbetreffende OID voor restafval wordt tweemaal per week geleegd. Er zit dan gemiddeld 600 kg restafval in de OID terwijl er ruimte is voor 900 kg. Waar de vrouw  volgens de gemeente wellicht mee te maken heeft, is dat er een storing optreedt door onjuist aangeboden afval door degene die voor u gebruik heeft gemaakt van de OID. Door een verstopping of verklemming werkt de inworpopening van de OID dan helaas niet meer. De gemeente geeft aan dat als de vrouw een dergelijke melding zal doen bij de afdeling Stadsreiniging het dan vrijwel altijd binnen een dagdeel wordt opgelost.

De ombudsman laat de vrouw weten dat de gemeente inderdaad eerder om het verzoek had moeten reageren. Daar biedt de gemeente ook terecht haar excuses voor aan. Voor het overige constateert de ombudsman echter geen onbehoorlijk handelen. De gemeente legt goed uit waarom de inzamelsystemathiek met betrekking tot het afval op deze wijze is ingericht. De ombudsman ziet verder geen rol meer voor zichzelf weggelegd en sluit het dossier.