Een chauffeur van het gemeentelijke aanvullend openbaar vervoer (AOV) en een klant wenden zich tot de ombudsman. De reden daarvoor is de volgende.

AOV-chauffeurs moeten met hun voertuigen vaak woningen van klanten en/of GGZ-instellingen bereiken die niet direct aan een weg gelegen zijn. Omdat de klanten vaak slecht ter been zijn en/of gebonden aan een rolstoel, zetten de chauffeurs de klanten zo dicht mogelijk bij de eindbestemming af. Soms moeten zij daarvoor over het fietspad of de stoep rijden. Deze handelingen worden beboet door politie of handhavers van de gemeente, omdat de AOV-chauffeurs geen ontheffing hebben/krijgen. Volgens de chauffeur en de klant draaien de chauffeurs met enige regelmaat op voor de ontvangen boetes. Zij hebben dit probleem eerder vergeefs aangekaart, onder meer in de Werkgroep AOV.   

 De ombudsman besluit nadere informatie op te vragen bij de gemeente over opgelegde boetes en over het al dan niet verlenen van ontheffingen.

Uit de reactie van de gemeente blijkt dat de vervoerders bekend zijn met het geschetste probleem. Verder hebben zij verklaard dat het zeer beperkt voorkomt. Daarnaast melden de vervoerders dat als er boetes worden gegeven in de beschreven situatie, zij de boete voor hun rekening nemen.

Verder volgt uit de reactie dat vervoerders geen ontheffing aanvragen, omdat de voertuigen duidelijk herkenbaar zijn met het logo van de gemeente Amsterdam. Daarnaast maken het grote aantal voertuigen en de hoge doorloop ervan het aanvragen van ontheffingen volgens de vervoerders onhaalbaar.

Het probleem is opgelost als vervoerders de boetes onder de gegeven omstandigheden zelf voor hun rekening nemen. De ombudsman stelt voor dat indien de chauffeur of de klant onverhoopt opnieuw worden geconfronteerd met een boete onder gelijke omstandigheden, zij zich opnieuw tot de ombudsman wenden.

Gelet hierop heeft de ombudsman op dit moment onvoldoende aanleiding om nader onderzoek te verrichten naar de mogelijkheid/wenselijkheid van ontheffingen. Dossier gesloten.