De heer X beklaagt zich bij de ombudsman over overlast veoorzaakt door de duiven van zijn buurman en vraagt verwijdering van de duivenhokken te bewerkstelligen. De ombudsman besluit de situatie ter plaatse te bekijken. Tijdens het gesprek met de man vertelt hij dat er al vele jaren een conflict tussen beide buren speelt. Na verloop van tijd wordt duidelijk dat de overlast van de heer X uit meer bestaat dan alleen duivenoverlast. De ombudsman bespreekt daarom met hem de mogelijkheid om een en ander met behulp van Beter Buren en de buurman te bespreken. Hierop laat de man weten dit niet te willen; Hij wil zich beperken tot de duivenoverlast en de duivenhokken. Dat dit de verstandhouding tussen hem en de buurman niet ten goede zal komen neemt hij op de koop toe. De ombudsman vraagt vervolgens na of er een vergunning voor de hokken is afgegeven. De gemeente laat weten dat dat niet het geval is, maar ook dat de hokken er ongeveer 20 jaar staan en dat er toen andere regels waren. Mogelijk kan er tegen de hokken opgetreden worden, maar dan moet de man daarvoor een schriftelijk handhavingsverzoek indienen. De ombudsman informeert de man en laat hem weten hoe hij dit kan doen, maar de man wil vooralsnog deze stap niet zetten. De ombudsman biedt nogmaals aan met hem in gesprek te gaan, maar hier zegt hij voorlopig geen behoefte aan te hebben.