Mevrouw X wendt zich met enige regelmaat tot de ombudsman met vragen, klachten en verschillende problemen. De laatste keer geeft zij onder meer per mail aan met ontruiming bedreigd te worden. De ombudsman nodigt haar bij herhaling uit voor een gesprek, maar dat wil ze niet. De ombudsman laat haar weten, dat hij dit jammer vindt en dat het indienen van klachten geen ontruiming kan tegenhouden, maar dat hij te allen tijde alsnog openstaat voor een gesprek. Uit de klachten die zij bij de ombudsman heeft ingediend, blijkt dat zij met verschillende diensten van de gemeente te maken heeft en zich daartoe per mail of klacht wendt. De ombudsman nodigt daarop de betrokken diensten uit voor een gesprek om te bezien hoe en wat de gemeente wel of niet kan betekenen voor iemand die zich met regelmaat beklaagt bij verschillende diensten, maar door 'zorgmijdend gedrag' nooit haar zaken goed geregeld krijgt. De ombudsman heeft het idee, dat een 'zorgmijder' gebaat zou zijn met één contactpersoon vanuit de gemeente. Er vindt een uitwisseling plaats hoe de verschillende diensten met zulk gedrag omgaan. Daaruit blijkt, dat er veel tijd en energie wordt gestoken in beantwoorden mails en klachten, maar ook dat bepaalde voorzieningen toch gegeven kunnen worden (zoals kwijtschelding gemeentelijke belastingen), hoewel die niet langs reguliere weg aangevraagd worden.