Mevrouw heeft begin jaren zeventig een doodgeboren kindje gekregen. Ze heeft gelezen dat er alsnog aangifte van de geboorte kan worden gedaan, dat ze dan een akte krijgt, en dat het kindje alsnog bijgeschreven kan worden. Hoewel het lang geleden is, leeft het verlies nog bij haar, dus besluit zij de gemeente te bezoeken om een en ander te regelen. Omdat ze hiervoor een  papieren bewijs nodig heeft gaat ze bij het ziekenhuis navraag doen. Die hebben echter niets meer in de archieven. Maar gelukkig heeft het crematorium nog wel informatie. Blij dat er toch papieren bewijsstukken zijn, gaat ze naar de gemeente. Daar blijkt dat er destijds toch al een akte was gemaakt, maar dat dat niet is verteld aan mevrouw en haar man. De vrouw wil dat de gemeente deze informatie op de website plaatst, zodat mensen die in dezelfde situatie zitten, niet dezelfde zoektocht hoeven te maken. Na een verzoek van de ombudsman past de gemeente de tekst aan op de website en bedankt de vrouw voor het signaal. Mevrouw was ook niet tevreden over de planning van de afspraak. Deze blijkt door een wat onhandige werkwijze tot stand te zijn gekomen. De gemeente zal deze werkwijze aanpassen.