Een man vraagt hulp van de Kinderombudsman. Hij woont in Purmerend, maar zijn dochter van veertien zit in Amsterdam op school. Te laat is duidelijk geworden dat zijn dochter dyslectisch is en dit heeft tot gevolg gehad dat ze een flinke (taal-)achterstand heeft opgelopen. Volgens de middelbare school zou het geen belemmering zijn. Na anderhalf jaar blijkt het toch een probleem te zijn. De school wil het meisje nu eigenlijk op een andere school plaatsen. Volgens de vader is dat niet nodig wanneer er intensievere externe begeleiding wordt geboden. Hij neemt hierover contact op met het Samenwerkingsverband Amsterdam-Diemen. Die zouden een casemanager toewijzen om het een en ander uit te zoeken en voor het meisje op te lossen. Hier loopt het echter weer vast en vader hoort niets meer. Als de Kinderombudsman de man terugbelt vertelt hij dat hij ondertussen ook voor hulp bij de gemeente Purmerend heeft aangeklopt. Die hebben onderkend dat er op de basisschool al onvoldoende aan de behoeften van het meisje tegemoet gekomen is. De gemeente Purmerend gaat daarom nu de rekening voor de begeleiding oppakken. De man is hier erg opgelucht over. Hij is niet tevreden over de gang van zaken bij het Samenwerkingsverband, maar hij wil zich nu richten op de oplossing en besluit er daarom bij te laten. De Kinderombudsman sluit het dossier.