Een vrouw is ernstig ziek en is in het verleden slachtoffer geweest van mishandeling door haar partner. Door alles wat ze mee maakt en heeft meegemaakt heeft de vrouw het psychisch ook erg zwaar. Haar ex is inmiddels vertrokken en heeft een contactverbod, maar hij heeft de vrouw met ernstige schade en schulden laten zitten. Na bemiddeling door de ombudsman wordt de huurschuld bij de woningcorporatie kwijtgescholden en wordt er budgetbeheer opgestart, maar er blijven nog veel schulden openstaan. Betrokkenen lijken, ondanks alle inzet, het niet voor elkaar te krijgen om het schuldhulpverleningstraject glad te trekken en op te starten. Na verschillende interventies door de ombudsman wordt er ingezet op een versnelde aanvraag voor een minnelijk schuldhulpverleningstraject. De ombudsman gaat ondertussen actief naast de vrouw staan en ervaart hoe ongelofelijk stroperig het systeem hier en daar in elkaar zit. De grote mate van zelfredzaamheid die in dit traject van de vrouw verlangd wordt maakt dat het regelmatig weer vastloopt. De ombudsman moet hier en daar de rol van maatschappelijk werker/buddy op zich nemen om te zorgen dat het proces verder kan. Uiteindelijk duurt zelfs de versnelde aanvraag voor de GKA ruim 9 maanden. Nadat de aanvraag geregeld is blijft de ombudsman op de achtergrond in beeld. Als de vrouw vastloopt kan ze hem bellen.