Een Zaanse moeder woont na haar scheiding met haar kinderen in bij haar ouders. Ze staat ruim 20 jaar ingeschreven in Woningnet, maar desondanks is het haar in meer dan een half jaar niet gelukt om een woning te vinden. De woningen hebben te weinig kamers, de huurprijs is te hoog, of de woning wordt toegewezen aan een voorrangskandidaat. Ze vraagt advies aan de kinderombudsman. De kinderombudsman zet haar hulpvraag door naar de gemeente. Een medewerker van de afdeling Stedelijke Toegang neemt contact op met mevrouw. Samen nemen zij haar kansen en mogelijkheden door. De conclusie is dat zij alles goed heeft gedaan, en alle kansen heeft aangepakt. De verwachting is dat het haar toch zelfstandig zal lukken om een woning te vinden voor haar gezin. De vrouw voelt zich gehoord en blijft zoeken. De gemeente blijft voor haar benaderbaar indien ze vragen heeft.