Een 87-jarige vrouw die zelfstandig woont, wordt door een buurman erop gewezen dat een waarschuwingssticker op haar fiets is geplakt. Als mevrouw niets doet, gaat de gemeente ervan uit dat de fiets niet meer wordt gebruikt en zal de fiets worden verwijderd. Het gaat om een goed onderhouden fiets, die mevrouw alleen niet in de winter gebruikt, wanneer het te koud en soms te glad is. Ze heeft geen stalling en kan ‘m op haar leeftijd niet naar haar eigen verdieping tillen. Mevrouw dient een klacht in maar zit er nog zo mee in haar maag dat ze ook gelijk de ombudsman belt. Omdat mevrouw aanvankelijk geen ontvangstbevestiging van de gemeente kan terugvinden, gaat de ombudsman even bij de gemeente na of de klacht goed is aangekomen. Daarop neemt een medewerker van de gemeente contact op met mevrouw. Hij legt uit dat er nieuw beleid is dat fietsen niet langer dan zes weken ongebruikt in een rek mogen staan. Mevrouw begrijpt dat, maar is nog steeds bezorgd wat er met haar fiets gaat gebeuren na het stickeren. De medewerker geeft haar tips en spreekt met de vrouw af dat hij haar na de volgende ronde bij haar in de straat nog even belt. Daarmee is de klacht vooralsnog opgelost.