Een bewoner op de Amsterdamse Keizersgracht ondervindt overlast van geparkeerde fietsen tegen zijn gevel. De fietsen zijn van bezoekers van het nabijgelegen museum Foam. De man is al enige tijd in discussie met het museum. Dat legt de verantwoordelijkheid voor de overlast bij de gemeente, die volgens het museum niet meewerkt aan de aanleg van meer fietsparkeerplaatsen. De bewoner benadert de gemeente hierover. Omdat hij geen inhoudelijke reactie krijgt dient hij een klacht in. Hierop verneemt hij ook niets inhoudelijks. De man schakelt daarom de ombudsman in. De ombudsman vraagt om opheldering bij het stadsdeel Centrum over deze gang van zaken. Het stadsdeel stelt de klacht te kennen, maar moeite te hebben om contact te krijgen met de man. De gebiedsmakelaar- en beheerder willen in gesprek gaan met de man om naar een oplossing te zoeken. Meer fietsenrekken zullen het probleem volgens hen echter niet verhelpen. De ervaring leert dat mensen niet graag verder lopen dan nodig is en hun fiets toch zo dicht mogelijk bij de ingang plaatsen. Nadat de man uitgenodigd is voor een gesprek hoort de ombudsman niets meer van hem. Hij gaat ervan uit dat een voor ieder bevredigende oplossing is gevonden en sluit het dossier.