Een jonge vrouw meldt zich bij het Fietsdepot omdat haar fiets is weggeknipt. Na betaling mag ze deze zelf ophalen van het terrein. Maar als ze met haar fiets het terrein af wil lopen is het afsluithek dicht en blijkt ze te zijn ingesloten op het terrein. Omdat ze niemand kan vinden om haar naar buiten te laten belt ze in paniek met haar moeder om haar te komen halen. Om van het terrein te komen moet ze over hoog puntig hek klimmen. De reeds betaalde fiets moet achterblijven. De vrouw vind de situatie waarin haar dochter terecht is gekomen onveilig en snapt niet dat er niet gecheckt wordt of het terrein leeg is voor het wordt afgesloten. Ze dient hierover een klacht in via de website van de gemeente Amsterdam. Daarbij geeft ze aan dat ze teruggebeld wil worden door een verantwoordelijke van het Fietsdepot. Ook wil ze dat de fiets van haar dochter thuis wordt bezorgd. Ze krijgt een ontvangstbevestiging waarin staat dat haar klacht door stadsdeel Nieuw-West wordt afgehandeld, maar vervolgens blijft het weken stil. Als de ombudsman navraag doet blijkt dat de klacht nooit bij het stadsdeel terecht had mogen komen. Het Fietsdepot valt onder de afdeling Verkeer en Openbare Ruimte. De gemeente neemt telefonisch contact op en biedt excuses aan voor het zoekraken van de klacht. Er zullen interne maatregelen worden genomen om te voorkomen dat een dergelijk voorval zich kan herhalen. Ook zal worden nagegaan hoe het kon dat de klacht op de verkeerde plek terecht kwam. Het meisje krijgt, omdat haar fiets niet meer te traceren is, een vervangende fiets thuisbezorgd en een bloemetje voor de schrik.