Een man wendt zich tot de ombudsman omdat hij van mening is dat hij onterecht een naheffingsaanslag heeft ontvangen. Enkele maanden eerder heeft de man bijstand verleend na een ongeluk. Om het slachtoffer te kunnen helpen heeft hij zijn auto stilgezet, maar door de hectiek van het moment heeft de man verzaakt parkeerbelasting te betalen. Omdat hij van mening is dat de omstandigheden reden zouden moeten zijn voor een uitzondering maakt de man bezwaar. Dit wordt echter ongegrond verklaard, omdat het slachtoffer niet levensbedreigend gewond was. De man benadert de ombudsman en benadrukt dat het hem niet gaat om het geldbedrag, maar om het principe. De ombudsman is van mening dat het verhaal van de man wel degelijk grond voor coulance zou moeten zijn en vraagt de dienst Parkeren het bezwaarschrift van de man opnieuw te beoordelen. De dienst laat de man weten dat ze bij nader inzien graag coulance toepassen. De ombudsman is blij met deze uitkomst en sluit het dossier.