Een vrouw klaagt bij de kinderombudsman over Jeugdbescherming. De kinderombudsman legt de vrouw uit dat zij eerst haar klacht bij Jeugdbescherming in moet dienen. Dit doet zij. Er wordt in eerste instantie een bemiddelingsgesprek aangeboden, maar als dit niet tot een oplossing lijkt te leiden (ze heeft al anderhalve maand haar kinderen niet gezien), besluit zij haar klacht door te zetten naar de onafhankelijke klachtencommissie van Jeugdbescherming. Als de vrouw geen reactie krijgt benadert ze opnieuw de kinderombudsman. Die vraagt de klachtencommisie of de klacht kan worden opgepakt. Korte tijd later ontvangt de vrouw een uitnodiging voor een hoorzitting, die een paar maanden later zal plaatsvinden. De vrouw vindt dat het aldus wel erg lang gaat duren. De kinderombudsman begrijpt dat. Wel is inmiddels duidelijk dat er constructieve stappen zijn gezet bij de omgang tussen moeder en haar kinderen. Ze mag hen nu wekelijks drie uur onbegeleid zien en er wordt een traject gestart om dit verder op te bouwen. Gezien de positieve gang van zaken ziet de kinderombudsman op dit punt geen reden voor verdere interventie. De vrouw kan de uitkomst van de behandeling van haar klacht verder afwachten. De kinderombudsman sluit vooralsnog het dossier.