Naar aanleiding van een melding over huiselijk geweld raakt jeugdbescherming bij een gezin betrokken. Omdat de ouders al enige stappen hebben ondernomen (ze zijn in therapie) en omdat het goed lijkt te gaan met de kinderen wordt er afgesproken dat er naar de sluiting van het dossier wordt toegewerkt. Er wordt door de gezinsmanager gesprekken gevoerd met het gezin, de school en de huisarts. Daarna horen de ouders maanden lang niets meer. Vervolgens wordt er contact opgenomen met de mededeling dat de voormalige gezinsmanager weg is en dat er opnieuw een dossier opgestart dient te worden. De ouders zijn hier erg boos over. Ze voeren een bemiddelingsgesprek waarin erkend wordt dat Jeugdbescherming fouten heeft gemaakt. Er is door de vorige gezinsmanager namelijk geen dossier opgebouwd. Jeugdbescherming kan echter niet zonder een fatsoenlijke afronding uit een gezin stappen. Zij wil daarom (zonder daarmee de kinderen te belasten) nog een paar dingen onderzoeken. Dit wil ze doen door de school, de huisarts en de relatietherapeut van de ouders te bellen. Voor het laatste weigert de vader toestemming te geven. Omdat vader vastberaden is besluit Jeugdbescherming over te gaan tot een verzoek tot ondertoezichtstelling aan de Raad van de Kinderbescherming. De zaak escaleert daarop weer. De kinderombudsman doet een poging om te bemiddelen door vader te vragen wat er nodig is om toch die toestemming te geven. Voor vader is dit onbespreekbaar. Hij denkt dat hij bij de rechter de zaak gaat winnen en wil die route dus doorzetten. Gezien de onwrikbare opstelling van de man is er verder geen rol voor de kinderombudsman weggelegd. Dit begrijpt de man. Het dossier wordt gesloten.