Een man heeft een stuk grond gereserveerd om te kopen en daar een eigen woning op te bouwen. Uiteindelijk blijkt de kavel die hij gereserveerd heeft te duur om zijn droomhuis op te realiseren. Een kennis van hem heeft een kavel gereserveerd waar dit wel mogelijk zou zijn en die wil toch van zijn reservering af. De man belt de gemeente om te vragen of het mogelijk is om te ruilen van kavel. Telefonisch wordt hem verteld dat dit niet mogelijk is. Wel zou het mogelijk zijn dat de mannen beide hun kavels annuleren. Deze kavels worden dan na middernacht weer vrijgegeven en zodoende kan hij om middernacht meteen de vrijgekomen kavel reserveren. Dit gebeurde, maar ging helaas mis. De kavels werden weliswaar vrijgegeven, echter de annulering moest nog wel even aan zijn naam gelinkt worden. Omdat het niet mogelijk is een kavel te reserveren als men al een reservering op zijn naam heeft staan kon de man geen nieuwe kavel reserveren. De kavel die hij graag had gewild werd door een ander gereserveerd. De man heeft een klacht ingediend. Er worden excuses aangeboden en de man wordt direct uitgenodigd om de volgende dag naar alternatieven te kijken. De man laat weten dat hij eigenlijk alleen interesse heeft voor de kavel die helaas al aan een ander is verkocht. Ook alternatieven uit dezelfde prijsklasse wil hij alleen als deze in hetzelfde gebied liggen. Deze zijn er helaas niet meer. Na een paar maanden schrijft hij de ombudsman een brief met het verzoek om hem alsnog tegemoet te komen. Na onderzoek van alle stukken ziet de ombudsman dat de gemeente in de klachtafhandeling behoorlijk heeft gehandeld door excuses te maken, de man op gesprek uit te nodigen en meteen met alternatieven te komen. Inmiddels is de huidige huizenmarkt zodanig aangetrokken dat het niet meer mogelijk is voor dezelfde prijs een kavel te krijgen. Dat is ontzettend spijtig, maar daar kan helaas de ombudsman ook niets aan veranderen.