Een Amsterdams gezin met een koopwoning ziet zijn inkomen dalen. Het gezin neemt contact op met de gemeente Amsterdam over hun problemen. De gemeente adviseert telefonisch om de woning te verkopen om niet in de schulden te raken. Het gezin verkoopt daarop inderdaad de woning, maar nog zonder vervangende woonruimte. Na verkoop zou de gemeente kunnen helpen met woonruimte, zo is hun toegezegd. Het gezin heeft een intakegesprek voor de aanvraag van een urgentie bij het Sociaal Loket van de gemeente. Omdat de financiering van de koop nog niet volledig rond is kan het Sociaal Loket de urgentieaanvraag niet in behandeling nemen. De gemeente is ook niet bereid om het verzoek van de ombudsman om de aanvraag toch alvast in behandeling te nemen in te willigen. De aanvraag kan pas gedaan worden als het koopcontract rond is. De afdeling Wonen stelt dat het gezin op zoek kan naar een huurwoning in de vrije sector. Dit vanwege het vermogen dat vrij komt uit de verkoop van het huis. Het gezinsinkomen is echter te laag, waardoor geen verhuurder hun een huurcontract aan biedt. Ze reageren wekelijk op WoningNet, maar ook na maanden hebben ze nog geen sociale huurwoning gevonden. Dat leidt ertoe dat ze particulier moeten huren tegen woekerprijzen. Het gezin vindt dat de gemeente hen niet goed heeft voorgelicht over de risico’s bij de verkoop van het huis. De ombudsman kan verder niets betekenen voor het gezin en hoopt dat ze op korte termijn een betaalbare woning vinden.