Een vrouw belt de ombudsman. Ze vertelt dat ze haar gehandicaptenparkeerkaart heeft verlengd en dat ze deze op moet halen bij het stadsloket in Oost. Zij kan daar echter niet vlakbij parkeren en is zelf niet mobiel genoeg om daar in het stadsloket te komen. Ze heeft ook niemand om te machtigen om de kaart op te halen voor haar. Ze heeft het stadsloket gebeld om te vragen of de kaart naar haar huis kan worden gestuurd. Dit is onbespreekbaar omdat er een zichtmoment moet zijn waarbij de ontvanger (of gemachtigde) voor de kaart tekent. Ze weet niet meer wat ze moet doen. De ombudsman vraagt haar hoe zij dit normaal doet met haar paspoort e.d. Ze vertelt dat ze dit altijd bij het stadsloket in Zuid doet, daar kan ze namelijk gewoon voor de deur parkeren. De ombudsman neemt contact op met de gemeente en vraagt om te onderzoeken of de kaart op korte termijn toch niet via een koerier verzonden kan worden en zo niet, of de kaart dan zo snel mogelijk naar stadsloket van Zuid gestuurd kan worden. Dan kan de kaart daar door de vrouw zelf worden opgehaald. Het verzoek wordt doorgezet en een paar dagen later kan de vrouw de kaart ophalen bij het stadsloket in Zuid. Ze is opgelucht. De ombudsman sluit het dossier.