Een vrouw klaagt bij de ombudsman over de afdeling zorg en het Indicatieadviesbureau (IIAB). Ze heeft een aanvraag gedaan voor verhuiskostenvergoeding op grond van de Wmo. Het IAB heeft - om deze aanvraag te beoordelen- informatie opgevraagd bij de behandelend arts van de vrouw. De arts levert, ondanks herhaald verzoek, de opgevraagde informatie niet. De vrouw neemt contact op met haar arts en verzoekt met klem zo spoedig mogelijk de verzochte informatie aan te leveren. De arts zegt toe dit te doen. De vrouw belt met het IAB om te laten weten dat de brief van haar behandelend arts er aan komt. Dit zou akkoord zijn. Toch ontvangt de vrouw een krappe week later een afwijzend besluit van de gemeente. Het IAB heeft, ondanks de toezegging nog even af te wachten, de volgende dag toch het dossier gesloten bij gebrek aan informatie. De gemeente heeft daarom de aanvraag vervolgens afgewezen. De brief van de arts zou twee dagen voor het verzenden van de afwijzing wel binnen zijn geweest bij het IAB. De vrouw wil graag dat de gemeente het dossier heropend, omdat alle benodigde informatie binnen is. Dit is volgens de gemeente niet mogelijk; gesloten dossiers kunnen niet worden geopend. Daarnaast klaagt ze ook over het handelen van het IAB. De ombudsman verzoekt de gemeente de klachten in behandeling te nemen. De gemeente pakt ze op. De ombudsman legt de vrouw uit dat hij begrijpt dat het ontzettend bureaucratisch lijkt dat het dossier niet geopend kan worden, maar dat ze in bezwaar moet. Het indienen van een bezwaarschrift kan gelukkig voor de vrouw gewoon via e- mail en zij zou daarbij dan de ontbrekende brief kunnen toevoegen. Dan kan de aanvraag in bezwaar alsnog inhoudelijk behandeld worden. Dit zal sneller gaan dan wanneer de ombudsman het feit van het niet kunnen heropenen van aanvragen gaat onderzoeken. Hij neemt het signaal wel mee. De vrouw gaat in bezwaar en de gemeente handelt haar klachten verder af. De ombudsman sluit het dossier.