Een expatgezin verhuist naar Amsterdam. De kinderen gaan naar een internationale school in Amstelveen en zijn nog te jong om met het openbaar vervoer te reizen. Om die reden hebben zij een auto nodig. Als zij in september een parkeervergunning aanvragen hebben zij nummer 48 op de wachtlijst en de schatting is dat de wachtperiode twee maanden bedraagt. In de tussentijd kopen ze prijzige maandkaarten. Tot hun verbazing zien zij telkens wanneer ze naar hun positie op de wachtlijst kijken dat zij verder gezakt zijn. Inmiddels zijn zij naar nummer 75 gezakt. De familie vindt het hele proces weinig transparant omdat onduidelijk is hoeveel personen er op de wachtlijst staan en wie er allemaal voorrang krijgen. Omdat de klacht nog niet bij de gemeente bekend is stuurt de ombudsman deze door met het verzoek de familie te beantwoorden. Mochten zij niet tevreden zijn met het antwoord dan kunnen zij opnieuw contact opnemen.