Een man dient een klacht in over een verstrekte vergunning. De vergunning staat toe dat een fietspad voor een langere periode wordt afgesloten. De man is echter van mening dat deze afsluiting helemaal niet nodig is indien de vergunningaanvrager het bouwterrein beperkt tot de fysieke afscheiding die er is. Hij zegt dat de afvoer van materiaal ook via een kraan kan worden geregeld, zoals dat vaker in de binnenstad wordt gedaan. Op deze manier kan de overlast in de openbare ruimte worden beperkt. Hij verzoekt de gemeente dan ook om de vergunningverlening terug te draaien. De gemeente laat in een reactie weten dat de beoordeling wordt gedaan door gebiedsbeheerders en dat het uitgangspunt is dat overlast beperkt dient te zijn. De feedback van de man wordt doorgegeven aan de verbetermanager, die hierover in gesprek zal gaan met de afdeling Vergunningen van het stadsdeel. Ook de feedback over het aantal ontheffingen die worden afgegeven en het niet tijdig communiceren hierover met de bewoners worden hierin tevens meegenomen. De man is ontevreden over de reactie van de gemeente. Hij voelt zich niet serieus genomen en stelt dat de gemeente niet ingaat op zijn argumenten. De ombudsman is het met de man eens. De reactie op zijn klacht is weliswaar uitgebreid, maar er wordt bijvoorbeeld niet aangegeven waarom de vergunningverlening niet kan worden teruggedraaid. De ombudsman verzoekt de gemeente om hier nog nader op in te gaan. De gemeente erkent dat de klachtafhandeling geen enkele betrekking had op de ingediende klacht en biedt haar excuses aan. De vergunning is echter rechtmatig verleend en is getoetst door de omgevingsadviseur. Het staat de aanvrager vrij om op de door hem bedachte wijze de werkzaamheden te verrichten mits er aan de voorwaarden wordt voldaan. De gemeente informeert de man hier telefonisch over en handelt de klacht vervolgens schriftelijk af.