Een alleenstaande moeder bezoekt het spreekuur van de ombudsman. Ze is onlangs verhuisd naar een woning die beter geschikt voor haar is vanwege de medische beperkingen die ze heeft. In verband met deze verhuizing heeft ze drie aanvragen bijzondere bijstand gedaan, te weten voor woonkostentoeslag, voor dubbele huur/eerste huur en voor verhuiskosten. Deze aanvragen zijn allemaal afgewezen en de daartegen ingediende bezwaarschriften zijn ongegrond verklaard. De vrouw heeft nu al een huurachterstand. Ze heeft nooit iets kunnen reserveren en ziet door de bomen het bos niet meer. De ombudsman vraagt de gemeente om met de vrouw in gesprek te gaan om te kijken wat de mogelijkheden zijn en of er wellicht aanleiding is om opnieuw te kijken naar de aanvragen bijzondere bijstand. Het duurt enige tijd voor de gemeente dit oppakt en helaas wordt de zaak dan opnieuw door een formele bril bekeken. De ombudsman gaat met de vrouw en ook met de gemeente in gesprek. Dan besluit de gemeente contact op te nemen met het maatschappelijk werk. Er wordt een maatschappelijk werkster gevonden die samen met de vrouw en de gemeente alle opties gaat onderzoeken. Hoewel de ombudsman het tijdsverloop in deze casus betreurt is hij zeer verheugd over deze ontwikkeling en sluit het dossier.