Een man komt op het spreekuur van de ombudsman. Hij is na zijn vlucht uit Afghanistan nu ongeveer elf jaar in Nederland, waarvan hij en zijn gezin ruim negen jaar in een AZC hebben gewoond. Sinds een jaar heeft hij een huis in Almere. Hij heeft kinderen, waarvan er twee naar de middelbare school gaan. Hij vertelt dat zijn gezin € 60,- per maand heeft om van rond te komen. Ze worden gelukkig geholpen door het Voedselloket Almere, maar hij kan veel spullen of bijdragen voor bijvoorbeeld school van de kinderen niet betalen. Daarnaast vertelt dat hij taalles voor zijn inburgering moet volgen, maar daar dus ook geen geld voor heeft. Het wijkteam heeft hem naar Vluchtelingenwerk verwezen en laatstgenoemde zou hebben gezegd dat zij hem niet meer kunnen helpen. De ombudsman neemt contact op met de gemeente. Het betreft niet zozeer een klacht, het is meer een hulpvraag. De man lijkt wat verdwaald in het systeem en de vele loketjes. De gemeente pakt het op en laat weten dat het wijkteam vanaf nu weer de regie wat naar zich toe zal trekken. Iemand van Werk en Inkomen gaat in overleg met het wijkteam uitzoeken of de man nog mogelijkheden heeft uit fondsen of potjes voor de kinderen. Het contact zal via het wijkteam verlopen zodat de man één aanspreekpunt heeft. De ombudsman dankt de gemeente voor het snelle en adequate oppakken en sluit het dossier.