Een vrouw klaagt bij de kinderombudsman over het feit dat zij en haar minderjarige kind onder politiebegeleiding uit de noodopvang zijn gezet. De kinderombudsman organiseert op basis van haar verhaal een evaluatief gesprek met die partijen (Hvo-Querido, politie, de GGD, het Centraal Meldpunt Dakloze Gezinnen, een juridisch medewerker van het advocatenkantoor van verzoeker en een juridisch adviseur van de gemeente Amsterdam). Dit gesprek leidt tot verbeterde inzichten in de situatie. Ook leidt het tot aanbevelingen van de ombudsman, breder dan deze specifieke casus. Uit het gesprek volgen onderlinge afspraken over beëindiging van maatschappelijke opvang/ beschermd wonen voor gezinnen en alleenstaanden. Deze afspraken behelzen onder andere dat er een wachttijd is van tien dagen tussen het moment van aanzegging dat de opvang moet worden verlaten en het daadwerkelijk vertrek. Indien er in die tien dagen een voorlopige voorziening wordt gestart mag het gezin in de opvang blijven totdat de voorzieningenrechter een uitspraak heeft gedaan. Indien de beëindiging in stand blijft en de betrokkene het pand niet op het aangezegde tijdstip verlaat, dan zal de gemeente aan de civiele rechter in kort geding een ontruimingsvonnis vragen. Dit brengt met zich mee dat de politie niet in zal gaan op verzoeken om te assisteren bij een ontruiming zonder dat een civielrechtelijk vonnis is aanwezig. De ombudsman voegt hieraan een aanbeveling toe, namelijk dat als een bewoner een instelling niet vrijwillig wenst te verlaten, het aanbeveling verdient om de situatie te bevriezen, bijvoorbeeld door de bewoner te vragen naar zijn kamer te gaan en daar met gesloten deur te wachten, zonder contact met medebewoners te hebben. Die periode kan gebruikt worden om na te gaan of de gewenste ontruiming juridisch voldoende is voorbereid. Het inschakelen van de politie om bij een ontruiming te assisteren dient aan de deurwaarder te worden overgelaten. Na deze aanbeveling te hebben gedeeld, sluit de kinderombudsman het dossier.