Een aantal senioren uit een seniorencomplex in Almere wendt zich tot de ombudsman. Zij zijn allemaal benaderd door een wooncoach van hun woningbouwcorporatie met de vraag of zij hun toenmalige woning (een grote eengezinswoning) wilden verruilen voor een kleinere, meer passende woning. Dit zou mogelijk zijn via een regeling genaamd ‘van Groot naar Beter’. Zij zouden hiervoor voorrang op de woning krijgen en daarna ook een verhuiskostenvergoeding van de gemeente ontvangen. Vooral het uitzicht op een vergoeding heeft deze senioren doen besluiten hun grote woning achter te laten. De meeste van hen woonden al lange tijd in de grotere woning, en deze opleveren zou geld en tijd kosten. Ook verhuizen kost geld. Na voorlichting door de woningbouwcorporatie, schreven de senioren zich in voor een nieuwe woning via woningnet. Volgens de wooncoach zouden zij later een formulier kunnen invullen over de nog te ontvangen verhuissubsidie. Dit formulier zou beschikbaar zijn via de website van de gemeente. Toen dit formulier maar niet verscheen hebben een paar senioren contact gezocht met de gemeente. Tot hun grote verbazing kregen zij te horen dat de regeling helemaal niet meer van kracht was. Het betrof een experiment, welke weliswaar positief was geëvalueerd, maar nu nog opgezet moest worden. De senioren kregen daarom geen tegemoetkoming. De senioren dienden gezamenlijk een klacht in bij de ombudsman. De ombudsman gaat in gesprek met de kwaliteitsadviseur klachten van de gemeente. Het wordt duidelijk dat de senioren in kwestie echt verkeerd zijn geïnformeerd. Ze hebben zelfs via Woningnet moeten aanvinken dat zij verhuisden via de van Groot naar Beter regeling. Al met al vindt de ombudsman dat de omstandigheden van de situatie om maatwerk vragen. Zeker als de senioren wel in aanmerking waren gekomen voor de subsidie als zij een paar maanden later waren verhuisd. De gemeente zoekt het uit en laat weten aan de senioren weten alsnog een subsidie toe te kennen. De ombudsman sluit het dossier.