Een vrouw schrijft een brief aan de kinderombudsman. Ze maakt zich ernstige zorgen over het beleid van de gemeente en het Aanvullend Openbaar Vervoer (AOV) over het verplichten van een mondkapje in het AOV per 1 juni 2020. Haar dochter van 10 is fysiek en verstandelijk beperkt, en als zij als moeder er al in slaagt om een mondkapje bij haar dochter op te doen zal de dochter dit er meteen weer aftrekken. De vrouw is bang dat het AOV daardoor straks zal weigeren haar dochter mee te nemen naar haar (medisch noodzakelijke) afspraken. Bij de gemeente heeft ze in mei een ontheffing aangevraagd, maar omdat er op dat moment (nog) geen mondkapjesplicht was, was het niet mogelijk om die af te geven. De vrouw dient een klacht in bij de gemeente en de kinderombudsman. Formeel is de gemeente nog aan zet, maar de kinderombudsman begrijpt de urgentie van de zaak, omdat het inmiddels 1 juni is geweest en de dochter diezelfde week een medische afspraak heeft staan. Het valt de kinderombudsman ook op dat uit de reactie van eind mei niet blijkt dat er is vooruit gekeken door de gemeente. De kinderombudsman verzoekt daarom het klachtenteam om naar de zaak te kijken, contact op te nemen met de contractmanager van de betreffende AOV en haar op de hoogte te houden. Het klachtenteam pakt de klacht diezelfde dag nog op. Uit het contact met betrokkenen blijkt dat er inderdaad een mondkapjesplicht geldt, echter voor mensen vanaf 13 jaar. Dit zal dus voor de dochter van de vrouw niet aan de orde zijn. Om de vrouw gerust te stellen wordt dit schriftelijk aan haar en de chauffeur bevestigd. De kinderombudsman is blij dat het concrete probleem hiermee is opgelost. Wel vraagt de kinderombudsman zich af of er voor personen ouder dan 13 die geen mondkapje kunnen dragen een mogelijkheid is tot ontheffing. De kinderombudsman onderhoudt hierover nog contact, maar sluit het individuele dossier.