Een vrouw meldt zich met een klacht en een noodkreet bij de kinderombudsman. Ze is verwikkeld in een echtscheidingsprocedure en in afwachting van de afloop heeft de rechter bepaald dat haar kind bij diens vader woont en dat er een dag in de week omgang is tussen moeder en kind. De vrouw maakt zich grote zorgen over haar kind, vanwege de invloed van haar streng-religieuze ex. De vrouw merkt dat het kind afstand van haar neemt, wat zij met een dag omgang in de week niet kan tegengaan. Ze is wanhopig en ervaart dat allerlei betrokken instanties machteloos staan. Samen DOEN is betrokken, maar het is hen niet gelukt gesprekken tussen ouders gaande te houden. Veilig Thuis is ingeschakeld geweest, net als gezinstherapeuten. De Raad voor de Kinderbescherming gaat onderzoek doen, maar daar gaan maanden wachttijd aan vooraf. Inmiddels is opgeschaald naar Jeugdbescherming. Ze klaagt bij de kinderombudsman over de lange doorlooptijden in de jeugdhulpketen en onvoldoende (kunnen) doorpakken door professionals, waardoor de situatie verslechterde: meer onthechting tussen moeder en zoon en langer wachten op een eventuele jeugdbeschermingsmaatregel. De wachttijden in de (jeugd)zorg en de druk op de gecertificeerde instellingen zijn een bekend en groot probleem zo komt uit veel publicaties en evaluaties naar voren. De kinderombudsman blijft het gesprek hierover aangaan en blijft ook de ontwikkelingen hierin volgen. Met de vrouw wordt afgesproken dat ze haar zaak vanaf de zijlijn volgt. De vrouw gaat haar zorgen nu eerst met Jeugdbescherming bespreken.