Een jonge vrouw is al geruime tijd bij de ombudsman bekend. Zij was eerst thuisloos maar is nu dakloos geraakt. De vrouw heeft psychische problemen die zich in toenemende mate manifesteren en die worden getriggerd door gebrek aan stabiliteit. Ze is eerder gescreend maar werd toen te zelfredzaam bevonden voor Maatschappelijke Opvang. Volgens haar behandelaren is haar toestand inmiddels -mede door haar dakloosheid- zodanig verslechterd dat zij klinische behandeling nodig heeft met uitstroom naar een vaste plek. De vrouw is meerdere keren kortdurend opgenomen geweest, maar komt daarna steeds weer op straat terecht. In het nachtopvangoverleg is geopperd dat ze nu voor MO wel in aanmerking zou moeten komen, maar de vraag is of daar plek is voor iemand met haar problematiek en bovendien is de wachttijd voor een intake inmiddels vijf maanden. Ondertussen hebben verschillende instanties alle mogelijke middelen aangewend om te voorkomen dat de vrouw op straat komt. Omdat alle mogelijke potjes inmiddels zijn aangesproken en uitgeput is dit nu niet meer te voorkomen. De winteropvang is met haar problematiek geen optie. Iedereen die betrokken is bij de zaak maakt zich veel zorgen over de jonge vrouw. Ze is de dupe van de overspannen woningmarkt en de daarmee gepaard gaande verstopping van opvangvoorzieningen. De betrokken hulpverleners zitten met hun handen in het haar en vragen de ombudsman om hulp. De ombudsman constateert dat niemand de regie lijkt te hebben, waardoor op veel verschillende fronten geprobeerd wordt de vrouw te helpen, maar overzicht en perspectief op een duurzame oplossing ontbreken. Hij legt de zaak voor aan het Doorbraakteam van de gemeente, in de hoop dat dat een casusregisseur aan kan wijzen. Helaas krijgt hij terug dat de gemeente geen rol voor zich ziet weggelegd, omdat de verantwoordelijkheid voor het welzijn van de vrouw zou liggen bij uitvoerende instanties. Omdat de vrouw in de tussentijd op straat belandt besluit de ombudsman zelf in te grijpen, om te voorkomen dat haar situatie verder escaleert. Hij faciliteert een plek waar ze kan overbruggen tot ze terecht kan in een van de Passantenhotels. Vanuit het Passantenhotel kan gestart worden met behandeling, en kan de vrouw werken aan haar herstel. Omdat hij kritisch is over de rol van de gemeente in deze zaak organiseert de ombudsman tevens een evaluatiegesprek. Helaas heeft dit door de Coronamaatregelen nog niet plaats kunnen vinden.