Een vrouw verlaat met haar baby de woning van haar vriend vanwege huiselijk geweld. Ze heeft een aantal adviesgesprekken met Blijf. Ze hoeft niet door Blijf opgevangen te worden omdat ze tijdelijk terecht kan binnen haar eigen netwerk. Omdat deze situatie eindig is en ze pas sinds een jaar in Woningnet staat ingeschreven, wil ze in Amsterdam een urgentie aanvragen voor haar en haar kind. Ze heeft de afgelopen tien jaar in Amsterdam gewoond, met uitzondering van het laatste jaar toen ze bij haar vriend buiten de gemeente woonde. Daarom kan ze de urgentieaanvraag online niet afronden. Naar eigen zeggen voldoet de vrouw wel aan de andere voorwaarden voor urgentie. Op de website van Amsterdam ziet de vrouw dat de Blijfgroep wel een urgentie had kunnen aanvragen als ze daar verbleef. De vrouw vraagt zich af waarom deze regeling alleen mogelijk is als je daadwerkelijk opgevangen wordt door Blijf. Het feit dat zij door goedwillende vrienden is opgevangen en daardoor geen gebruik hoeft te maken van een publieke voorziening belemmert haar nu om weer een zelfstandig bestaan op te bouwen. Ze klaagt hierover bij de Kinderombudsman. De Kinderombudsman is het eens met het argument van de vrouw dat opvang in haar netwerk in haar nadeel werkt en vraagt de gemeente om coulance. Ze verzoekt de gemeente om de vrouw toch een intake voor urgentie te laten doen. Dat verzoek wordt ingewilligd. Dit betekent nog niet dat de urgentie ook toegekend wordt, maar nu kan de gemeente wel alle argumenten in overweging nemen. De Kinderombudsman is blij met dit antwoord van de gemeente. Ze sluit het dossier, maar ze zal zich wel verder verdiepen in de achtergrond van deze regeling.