Een jonge vrouw klaagt bij de ZSM ombudsman. Zij moet met haar jonge kinderen de  maatschappelijke opvang verlaten omdat ze de huisregels heeft overtreden. Eigenlijk wilde ze al niet starten met met het huidige (zoveelste) traject, maar omwille van de kinderen werkt ze overal aan mee. Ze is niet tevreden over de begeleiding. Niemand vraagt haar ooit hoe het gaat, terwijl ze het soms toe beste moeilijk heeft. De maatschappelijke opvang waar ze zit heeft als huisregel dat men na drie waarschuwingen de opvang moet verlaten. De laatste waarschuwing heeft ze gehad omdat ze wat heeft gedronken nadat de relatie met de vader van haar kinderen werd beëindigd. De begeleiding heeft zonder haar medeweten haar kamer doorzocht en heeft een fles wijn gevonden. Terwijl over een paar dagen een evaluatie zou plaatsvinden over een mogelijke uitstroom naar een zelfstandige woning. Ze zou dan een urgentie mogen gaan aanvragen. Nu moet ze terug naar de crisisopvang. De ZSM ombudsman belt met de manager van de locatie om te bespreken water is gebeurd. De manager laat weten dat het klopt dat de vrouw een derde waarschuwing heeft gehad. De huisregels zijn helder en mevrouw heeft deze ondertekend. Als deze worden overtreden volgt een gesprek. Bij een ernstig incident, of een opeenstapeling van incidenten, wordt er een waarschuwing afgegeven. De derde waarschuwing betekent het einde van het verblijf. Dit betekent echter niet dat mevrouw onmiddellijk moet vertrekken en dat alle begeleiding wordt stopgezet. De zorgaanbieder blijft verantwoordelijk. De vrouw zal worden begeleid naar een passende vervolgplek. Tot die gevonden is mag ze blijven. De beleving van de vrouw van de omstandigheden die geleid hebben tot de derde waarschuwing stemmen niet helemaal overeen met die van de begeleiding. De vrouw heeft wisselende seksuele contacten en zorgt hiermee voor veel overlast in de groep. Daarnaast confronteert ze haar kinderen ook met deze contacten. Ze is hier verschillende keren op aangesproken. Niet iedereen mag zomaar worden toegelaten tot de woongroep, en mevrouw moet leren terughoudend te zijn in het voorstellen van nieuwe mannen aan haar kinderen. De ZSM ombudsman vraagt zich af of de verplaatsing van deze jonge vrouw, die duidelijk op zoek is naar grenzen, niet nog meer onrust brengt. De manager legt uit dat ze al ruim een jaar bezig zijn met haar gedrag te benoemen en te begrenzen, en gevolgen te verbinden aan haar acties. Het is voor cliënten leerzaam om te ervaren dat het overtreden van grenzen consequenties heeft. Het gaat dus om een weloverwogen besluit, waarbij met alle belangen voldoende rekening wordt gehouden, in het bijzonder die van de jonge kinderen. De geplande evaluatie gaat gewoon door en wordt meegenomen in de overdracht naar het nieuwe traject. Van uitstroom was overigens op dit punt absoluut nog geen sprake geweest. Met een schone lei ergens beginnen werkt soms heel goed. Hoe moeilijk het soms ook is. De ZSM ombudsman concludeert hieruit dar er voldoende aan alle belangen wordt gedacht en ziet geen reden om verder te interveniëren.