Een man woont met zijn meerderjarige dochter in een vrije sector huurwoning. Vanwege gezondheidsproblemen is hij genoodzaakt minder te gaan werken. Als zijn inkomsten dalen, zal hij niet meer in staat zijn om de huur op te brengen. Hij wil aanspraak kunnen maken op een sociale huurwoning. Hij heeft al 15 jaar woonduur opgebouwd. Op grond daarvan zou hij redelijk gemakkelijk via Woningnet voor een andere woning in aanmerking moeten komen maar hij vreest dat hij eerst een aantal maanden met minder inkomsten moet doen, voordat hij een nieuwe sociale huurwoning heeft. Al die maanden zal hij moeten interen op zijn spaargeld. Hij wendt zich tot de ombudsman voor een soepele overgang. Als de ombudsman de zaak onderzoekt blijkt dat er voor deze situatie geen oplossing is. De man komt niet voor een medische urgentie in aanmerking omdat hij een woonduur van 15 jaar heeft. Ook komt hij niet in aanmerking voor een sociale huurwoning zolang zijn inkomen te hoog is. De man besluit om elders een betaalbare huurwoning te zoeken en Amsterdam te verlaten. De ombudsman sluit het dossier.