Een vrouw dient op 25 november 2008 bij de Dienst Werk en Inkomen van Amsterdam een bijstandsaanvraag in. Tijdens een gesprek met de dienst begin maart 2009, informeert zij naar de behandeling van de aanvraag. De dienst overhandigt haar een niet ondertekende kopie van het (concept)besluit, gedateerd 6 januari 2009. De aanvraag is buiten behandeling gesteld. De dienst verklaart het bezwaarschrift niet ontvankelijk, omdat het te laat is ingediend. De vrouw wendt zich tot de ombudsman.
Uit het onderzoek van de ombudsman bleek dat de dienst niet kon aantonen dat het besluit van 6 januari destijds inderdaad naar de vrouw is gestuurd. Voorts heeft de dienst nagelaten om verzoekster te wijzen op de mogelijkheid om bezwaar te maken.
De dienst had, met het oog op het erkende onbetrouwbare postregistratiesysteem, verzoekster het voordeel van de twijfel moeten geven en genoegen moeten nemen het haar verklaring voor de late indiening van het bezwaar. Nu de dienst dit niet heeft gedaan, maar het bezwaarschrift niet ontvankelijk heeft verklaard, heeft de dienst in strijd met het fair playvereiste gehandeld.