Een man heeft bij zijn woning een garagebox, die deel uitmaakt van een reeks boxen. Begin 2008 ziet een bouwinspecteur van stadsdeel Zuid dat de deurknop en de kleur rood van de balk boven de garagedeur niet aan de welstandseisen voldoen. Het stadsdeel vraagt verzoeker de garage binnen vijf weken aan te passen. De Welstandscommissie oordeelde dat sprake was van ernstige schending van de welstandseisen. Zo niet zal het stadsdeel nog een termijn stellen voor de aanpassing en een last onder dwangsom opleggen. De man dient op 2 maart 2008 een zienswijze in tegen dit voornemen, waarin hij aangeeft dat hij wil wachten tot het voorjaar, zich beklaagt over de hoogte van de mogelijke dwangsom en vragen stelt over verf. Het stadsdeel stuurt hem in juni 2008 een brief met een nieuwe termijn en de hoogte van de dwangsom. De man past daarop de deurknop en de balk aan. Vervolgens stuurt de man met tussenpozen van een paar maanden meerdere brieven naar het stadsdeel, waarin hij zijn vragen herhaalt en zijn ongenoegen uit over het niet ingaan op zijn brieven. Het stadsdeel schrijft hem op 6 juli 2009 dat zijn brieven geen aanleiding waren de procedure te stoppen. Omdat de man nog steeds geen inhoudelijk antwoord op zijn vragen en klachten heeft gekregen van het stadsdeel, blijft hij hierom vragen. Tevens benadert hij de ombudsman.
Uit onderzoek van de ombudsman blijkt dat het stadsdeel naar aanleiding van de zienswijze had besloten de man uitstel te verlenen, maar hem dat niet heeft meegedeeld. Daarnaast is duidelijk geworden dat het stadsdeel de klachtbrieven niet of nauwelijks heeft beantwoord.
De Gemeentelijke Ombudsman oordeelt dat het stadsdeel de man in onzekerheid heeft gelaten ten aanzien van de dwangsom en de hersteltermijn. Daarnaast had het stadsdeel de brieven als klacht moeten behandelen. Hierdoor heeft het stadsdeel in strijd met het vereiste van fair play gehandeld.