Een man heeft vanaf 2005 een groot aantal (naheffings)aanslagen openstaan. In de nazomer van 2009 legt de Dienst Belastingen Gemeente Amsterdam (DBGA) beslag waarna een betalingsregeling getroffen wordt met de man. Deze komt de regeling na. In april 2010 gaat DBGA opnieuw over tot dwanginvordering, omdat er nog meer aanslagen uit de periode 2005-2009 open blijken te staan. Er wordt beslag gelegd op de man zijn auto. Deze voelt zich overvallen door de hernieuwde dwanginvordering nu hij de betalingsregeling netjes is nagekomen. Ook wil hij graag inzicht in de nog openstaande vorderingen. De man geeft tot slot aan een aantal onprettige contacten te hebben gehad met medewerkers van DBGA. Hij beklaagt zich hierover bij de ombudsman en voldoet de nog openstaande vorderingen. DBGA laat aan de ombudsman weten een gesprek te hebben gehad met verzoeker waarin de gang van zaken besproken is. De dienst erkent dat het niet handig is dat bij het eerste beslag in 2009 niet alle vorderingen meegenomen zijn.

De ombudsman komt tot het oordeel dat DBGA eerder en in één keer had moeten overgaan tot dwanginvordering van de soms al vijf jaar oude aanslagen. Hierbij had een duidelijk schriftelijk overzicht gegeven moeten worden van de openstaande aanslagen en bijkomende kosten. Ook had er gekeken moeten worden of er voor het gehele openstaande bedrag een betalingsregeling getroffen kon worden. Op de auto van de man is voortijdig beslag gelegd.

Aanbeveling

De ombudsman verzoekt de wethouder Financiën te bevorderen dat DBGA, voorafgaand aan een beslaglegging, schriftelijk aan de belastingplichtige een duidelijk en inzichtelijk overzicht verstrekt   van de openstaande aanslagen en de bijkomende kosten. Het verdient voorts aanbeveling, indien de invorderingsgeschiedenis hieraan niet in de weg staat, dat DBGA hierbij een betalingsregeling voorstelt.

Opvolging

In mei 2011 laat de wethouder  Financiën weten dat de aanbevelingen van de ombudsman zijn doorgevoerd.