Een echtpaar in Amsterdam heeft een pand in eigendom met daarin een aantal sociale huurwoningen. Als de huurder van de derde verdieping vertrekt, gaat de man deze verdieping renoveren. De Dienst Wonen Zorg en Samenleven (WZS) ziet er op toe dat sociale huurwoningen in de stad niet leegstaan en aan de doelgroep verhuurd worden. De man krijgt zes maanden om de woning op te knappen. Daarna dient hij de woning gereed te melden bij de dienst en een nieuwe huurder voor te dragen. De man voert de renovatie zelf uit en heeft meer tijd nodig. Op 30 juli 2008 krijgt hij uitstel tot 1 januari 2009 maar overlijdt. Zijn weduwe vraagt de dienst verlenging van de renovatietermijn, omdat de renovatie haar door de ziekte en het overlijden van haar man te veel wordt.

Uit onderzoek van de ombudsman blijkt dat de dienst vervolgens wederom een termijn verleent tot 1 januari 2009. Als de buitendienstinspecteur van WZS in maart 2009 de stand van zaken komt opnemen, kan hij de woning niet in, omdat er geen sleutel beschikbaar is. Hij verneemt wel van de beheerder dat de renovatie nog niet voltooid is. De dienst kondigt aan een last onder dwangsom op te leggen. De vrouw voert aan dat ze meer tijd nodig heeft vanwege het overlijden van haar man. De dienst geeft echter geen verder uitstel. Ook in de bezwaarprocedure tegen de last onder dwangsom houdt WZS voet bij stuk. De ombudsman oordeelt dat de dienst de vrouw vanwege het overlijden van haar man extra uitstel had moeten verlenen. Dan had de dienst recht gedaan aan haar situatie en was de afweging tussen het belang van de vrouw en het algemeen belang om leegstand tegen te gaan redelijker geweest. Daarnaast had de dienst voldoende informatie moeten inwinnen bij de vrouw over de renovatie alvorens een last onder dwangsom aan te kondigen. De ombudsman ziet aanleiding een aanbeveling aan dit rapport te verbinden.

Aanbeveling

De ombudsman verzoekt de wethouder Wonen te bevorderen dat het college van B&W de last onder dwangsom van 15 april 2009 heroverweegt.