Een man wordt ruim een jaar na zijn verhuizing binnen Amsterdam verrast door een rekening van Waternet van ruim € 1.300,- voor zijn oude adres. Hij kan het bedrag niet plaatsen en gaat ervan uit dat de rekening niet klopt. De man vraagt Waternet om onderzoek te doen en dient in de zomer van 2009 een klacht in. Waternet stelt zich op het standpunt dat de rekening terecht is. De behandeling van de klacht stelt hem niet tevreden en hij vraagt Waternet nogmaals om een onderzoek. Als dat volgens hem niet gebeurt, dient de man medio 2010 opnieuw een klacht in. Waternet komt niet terug op het eerdere standpunt. Wanneer de man een dagvaarding ontvangt, zoekt hij opnieuw contact met Waternet. Dan wordt toegezegd dat de zaak wordt aangehouden. Dat gebeurt echter niet en de man wordt bij verstek tot betalen veroordeeld, waarna beslag wordt gelegd op zijn bankrekeningen.

De man wendt zich tot de ombudsman. Het beslag wordt opgeheven en Waternet geeft een aannemelijke uitleg over de totstandkoming van de rekening. De toezegging dat het dossier na dagvaarding zou worden aangehouden had niet moeten worden gedaan, aldus Waternet.

De ombudsman is van oordeel dat Waternet de indruk heeft gewekt dat de gerechtelijke procedure zou worden aangehouden. Hier mocht de man vanuit gaan. Deze toezegging is echter niet nagekomen, met beslaglegging als gevolg.