Een vrouw vraagt in oktober 2009 aanvullende bijstand aan. De Dienst Werk en Inkomen (DWI) wijst deze aanvraag medio december 2009 af met als reden dat haar inkomen boven de bijstandsnorm ligt. De sociaal raadsvrouw van de aanvraagster berekent echter dat het inkomen wel degelijk onder de bijstandsnorm ligt en verzoekt DWI in april 2010 het besluit te herzien. Antwoord op dit verzoek blijft uit. Intussen wijst de Gemeentelijke Kredietbank de aanvraag van de vrouw voor een saneringskrediet af, omdat haar inkomen onder het sociaal minimum ligt. De sociaal raadsvrouw stelt DWI twee keer in gebreke wegens het uitblijven van een beslissing op het herzieningsverzoek. De eerste keer reageert DWI met het onjuiste standpunt dat de Wet dwangsom niet aan de orde is. De tweede keer betaalt DWI een dwangsom uit.

De tweede brief wordt niet als klacht behandeld, ondanks het verzoek hiertoe door de sociaal raadsvrouw. Na een spoedinterventie van de ombudsman in februari 2011, besluit DWI eind maart 2011 alsnog, met terugwerkende kracht,  een aanvullende bijstandsuitkering aan de vrouw toe te kennen.   

Uit onderzoek van de ombudsman blijkt dat het meer dan elf maanden heeft geduurd voordat DWI deze beslissing nam. Dit is geen redelijke termijn. Bovendien belemmerde dit de voortgang van de schuldhulpverlening voor de vrouw met alle nadelige (financiële) gevolgen van dien.